น้ำนอง ๑ หมายถึง น. ชื่อปลวกหลายชนิดในหลายวงศ์ สีดําหรือนํ้าตาลแก่ อาศัยอยู่ใต้ดินเมื่อมีนํ้านองเกิดตะไคร่ขึ้น พอนํ้าลดจะเดินแถวมาเก็บตะไคร่ไปเลี้ยงลูกซึ่งบางครั้งอาจจะทํางานกันทั้งคืน จึงเห็นตัวเฉพาะในเวลานํ้านองเช่น ชนิด Hospitalitermes monoceros,H. asahinai, H. birmanicusในวงศ์ Termitidae.
(๑) ดู กลึงกล่อม. (๒) ดู กําแพงเจ็ดชั้น ๒ (๒).
ดูใน นํ้า.
ดู รวงผึ้ง ๒.
ดู รากกล้วย.
น. นํ้ามันระเหยง่ายที่ได้จากการกลั่นยางสนเขา.
ดู นํ้าว้า.
น. ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่งซึ่งพัฒนามาจากลูกผสมระหว่างกล้วยป่ากับกล้วยตานี, นํ้าละว้า ก็เรียก, พายัพเรียก กะลิอ่อง หรือ มะลิอ่อง,เชียงใหม่เรียก กล้วยใต้.